Karel ende Elegast - het verhaal dateert uit de twaalfde eeuw - is de belangrijkste van de ridderromans. Het werk is in zijn geheel bewaard gebleven en is, naar wordt aangenomen een oorspronkelijk Nederlands werk. Ondertitel van deze roman, die diende "tot leringh ende vermaek" is: "een vraie historie ende alwaer". Het verhaal is als volgt: Keizer Karel de Grote verblijft de nacht voor de Rijksdag te Ingelheim aan de Rijn. Tijdens zijn slaap verschijnt hem in een droom tot driemaal toe een engel die hem beveelt uit stelen te gaan. Na driemaal met deze verschijning geconfronteerd te zijn is Karel er eindelijk van overtuigd dat het Gods wil is dat hij dit bevel opvolgt. Eenmaal buiten het kasteel ontmoet hij in het bos een in het zwart gehulde ridder. Beiden weigeren hun naam te zeggen en de ontmoeting ontaardt in een gevecht. Karel neemt hierbij aan dat hij met de duivel vecht. In het duel slaat de zwarte ridder uiteindelijk zijn zwaard in twee stukken; Karel stopt vervolgens het gevecht omdat de ander weerloos is. De zwarte ridder vertelt dan dat hij de op valse beschuldiging van het hof verbannen Elegast is, waarop Karel zegt Adelbrecht te heten en van roofovervallen te leven. Vervolgens gaan ze samen op rooftocht naar het kasteel van Eggheric van Egghermonde. Elegast breekt alleen in en hoort dan in de slaapkamer van Eggheric dat er een samenzwering gesmeed is om Karel de volgende dag te doden. De vrouw van Eggheric protesteert tegen dit voornemen van haar man doch Eggheric slaat haar vervolgens een bloedneus om haar het stilzwijgen op te leggen. Elegast, verscholen onder het bed van het echtpaar, vangt haar bloed op in zijn handschoen. Als het echtpaar slaapt, steelt Elegast het zadel en het zwaard van Eggheric en verlaat het kasteel om zich weer bij Adelbrecht (Karel) te voegen en verteld Adelbrecht zijn verhaal. Nu begrijpt Karel de bedoeling van God: hij kan het onrecht, begaan tegen zijn ondanks zijn verbanning, trouwe dienaar Elegast herstellen en voorzorgsmaatregelen nemen tegen de verraders. Het verhaal eindigt met het gevecht tussen Elegast en Eggheric, dat door eerstgenoemde wordt gewonnen. Als dank geeft Karel Elegast tenslotte Eggherics vrouw tot echtgenote. Waarom nu is de naam van dit restaurant? Allereerst omdat het tot stand komen van dit restaurant "een vraie historie ende alwaer" is: bij toeval geboren. Daarnaast ook omdat de naam Elegast een samentrekking is van de woorden 'Edele Gast', een principe dat wij hoog in het vaandel voeren.